GALA KNÖRR

PARTY IS OVER LONG LIVE THE PARTY (2024)

Pablo’s Birthday, New York

Photography by Mikhail Mishin

Party is Over, Long Live the Party was inspired by Knörr’s own experience attending raves in the UK.

The project originated from her video work ALLODOXAPHOBIA, which explored the memetic potential of the People’s Vote March in London in October 2019. At the end of the march, she encountered an impromptu anti-Brexit rave in Trafalgar Square—an experience that sparked her fascination with the distinctive ways people engage in protest. Knörr connected the similarities between this event and the Freedom To Party march at the square in January 1990, where almost 10,000 people danced against the Graham Bright Bill that would outlaw rave parties. These two simple acts of dissent synthesize the connection between protest as an expression of joy and joy as a radical weapon of transformative protest, forging a link between the act of demonstration and the act of celebration.

Pulling images from her oeuvre, film, records, her own photographic archive, and personal experiences, Knörr offers a glimpse into the origins of rave in other European contexts; a focus on Belgium’s New Beat movement and its overwhelming influence on the youth, the arts, and social culture.

Knörr includes playful portraits of influential figures and large-scale drawings of iconic nightclub façades, such as Ancienne Belgique Night Club and Boccaccio. Utilizing canonical references like Pieter Brueghel The Elder’s drawing of the St. Vitus dance or Matisse’s La Danse, 1910 –where people dance frantically– Knörr highlights the epicenters of the scene. It was at The Ancienne Belgique where DJ Dikke Ronny pioneered the New Beat sound by altering A Split Second’s song ‘Fresh’ from a 45 rpm tempo to 33 rpm, creating a distinctive rhythm that defined clubs like Boccaccio. Inside these spaces prominent figures, such as Confetti’s Peter Renkens mimed performances on playback and the techno legend CJ Bolland helped shape the collective imaginary of the early 90s and the enduring legacy of New Beat.

Through the creation of these images, Knörr weaves a perspective on this history. Party is Over, Long Live the Party, invites viewers to reflect on emotions and histories that shaped youth culture and its effects on contemporary society that have become a vital part of the world we live in. This exhibition not only celebrates the power of collective experience but also honors the rich history of the ecologies, architectures, and social contexts surrounding the birth of house music and rave culture in the EU honing in on the tenet of the rave as an act of resistance.

Erresuma Batuko rave festetan parte hartuz Knörrek berak bildutako esperientzian inspiratuta dago Party is Over, Long Live the Party.

Proiektuaren ernamuina haren ALLODOXAPHOBIA bideo-sorkuntza izan zen; 2019ko urrian Londresen egin zen People’s Vote (‘Herriaren botoa’) izeneko manifestazioaren potentzial memetikoa aztertu zuen lan hartan. Martxa hura bukatzean, brexitaren aurkako rave inprobisatu batekin egin zuen topo Knörrek Trafalgar Square-n, eta esperientzia horrek lilura piztu zion jendeak protesta egiteko dituen modu bereizgarriengatik. Knörrek gertaera haren eta 1990eko urtarrilean egin zen Freedom To Party (‘Festarako askatasuna’) manifestazioaren arteko antzekotasunak lotu zituen, orduan ia 10.000 lagun dantzatu baitziren rave jaiak legez kanpo utzi nahi zituen Graham Bright lege-proiektuaren aurka. Bi desadostasun-ekintza sinple horiek protestaren eta pozaren arteko lotura laburbiltzen dute: protesta pozaren adierazpen gisa, eta poza, berriz, protesta eraldatzailearen arma erradikal gisa, hartara manifestazioaren eta ospakizunaren artean halako lotura bat sortuz.

Bere obratik, filmetatik, diskoetatik, bere argazki-artxibotik eta esperientzia pertsonaletatik ateratako irudietatik abiatuz, raveak Europako beste testuinguru batzuetan izandako jatorriari begirada bat eskaintzen dio Knörrek; bereziki, Belgikako New Beat mugimenduari eta horrek gazteengan, arteetan eta kultura sozialean izandako eragin izugarriari.

Knörren lanak itzal handiko pertsonen erretratu jolastiak biltzen ditu, baita Ancienne Belgique eta Boccaccio bezalako kontzertu-areto edo dantzalekuen fatxada enblematikoen eskala handiko marrazkiak ere. Erreferentzia kanonikoak erabiliz, hala nola Pieter Brueghel Zaharraren San Vitoren dantzaren irudikapena edo Matisseren La Danse (1910) —non jendea modu frenetikoan ari baita dantzan—, eszenaren epizentroak nabarmentzen ditu Knörrek. Aipaturiko Ancienne Belgique hartan jaio zen, hain zuzen ere, New Beat soinua, DJ Dikke Ronny-k A Split-Second taldearen Fresh abestia 45 rpm-ko tempotik 33ra aldatuz. Hala, Boccaccio klubaren —besteak beste— ezaugarri bihurtu zen erritmo bereizgarri bat sortu zen. Espazio horien barruan pertsona entzutetsuak aritu ziren —esaterako, Confetti’s taldearen buru Peter Renkens— emankizunak playbackean antzeratuz, eta CJ Bolland teknoaren mitoak 90eko hamarkadaren hasierako talde-iruditeria eta New Beat-aren ondare iraunkorra taxutzen lagundu zuen.

Irudi horien sorkuntzaren bidez, historia horren gaineko perspektiba bat lantzen du Knörrek. Party is Over, Long Live the Party-k gogoeta egitera gonbidatzen ditu ikusleak: gazteen kultura itxuratu zuten emozioei eta historiei buruzko gogoeta, eta horrek gizarte garaikidean izan dituen ondorioei buruzkoa, bizileku dugun munduaren funtsezko zati bihurtu baitira. Erakusketa honek, esperientzia kolektiboaren boterea ospatzeaz gain, house musika eta rave kultura EBn jaiotzearen inguruko ekologien, arkitekturen eta testuinguru sozialen historia aberatsa ohoratzen du, ravea erresistentzia-egintzatzat jotzen duen printzipioan arreta jarriz.

Supported by Basque Government Department of Culture and Language Policy and the Etxepare Basque Institute.